مامان بتول

امروز که این مطلب رو مینویسم بسیار ناراحتم برای شما دختر وپسر نازنینم که از داشتن مادر بزرگی همچون مامان بتول بی بهره شدید....

روزهای سخت وباور نکردنی بدی رو پشت سر گذاشتیم روز رفتن مامان بتول وحسرت دیدار دوبارش

افسوس وصد افسوس که شمای گلم از داشتن مادر بزرگی بی نظیر محروم شدید...

چه شب بدی بود شب 14بهمن 93شما دو تا نوگل زندگیم خواب بودین ومادر بزرگ در بیمارستان ,وهمه با ارزوی بازگشت؛دریغ از رفتنی که بی بازگشت بود وچه شب بدی بود گریه های بی امان من وبیدارشدن شما,اصلا واسم مقدور نبود اروم باشم وهمین حال من منجر شد شما بفهمید وهردوتون چه مظلومانه گریه میکردید...

احسانم گریه های اون شب تو تمومی نداشت وتو تا نیمه شب گریستی ومیگفتیمامان میخام یه بار دیگه صورت مامان بتول م رو ببینم ,زنگ بزن بابابیاد منو ببره پیشش...........

نازنین پسرم ,با سن کمت چه زیبا مرثیه سرایی میکردی..

نوگل زندگیم چه با خلوص گریه میکردی واز خدا طلب میکردی که دوباره مامان بتولمو بهمون بده......فرزندم مادر بزرگ مدتهابود با درد دست وپنجه نرم میکرد و اه بر نمی اورد,کودک بی الایشم مادر بزرگ دیگر رفت به جایگاه ابدیش,یادت هست زمان فوت بابا کاظم به تو گفتم بابا کاظم در قلب ماست در یاد ماست

اکنون مامان بتول مهربان هم دیگر در یاد وخاطره ماست خوشحالم وبه خود میبالم که به جای گفتن کلمه مادر بزرگ  به شما فرزندانم اموختم بگوییدمامان بتول,خوشحالم که یادش با نامش تا ابد در دل وبرزبانتان جاریست,چقدر لذت میبرد که اورا مامان با نام کوچکش صدا میکردی

دلبندانم مامان بتول همیشه الگوی صبر وخوش رویی وایستادگی است ,الگوی امید وخوش بینی ...

فرزندانم مامان بتول بنده خوب خدا بود ومن تمام سعیم را میکنم که نام ویادش را همیشه برای شما زنده نگهدارم ...

مامان بتول خوبم میدانم الان هم مثل زمانی که زنده بودی نگران حالمان هستی  عززززززیزم ماهمه خوبیم وملالی نیست جز دلتنگی نبودنت .....بهترین الگوی مادرانه ام دعایت را همیشه بدرقه راه کودکانم کن...

دلتنگ روزهای بی تو :احسان ,پریسا , مامان وبابا(با تقاضای فاتحه ای برای شادی روح مرحومه )